تعيين مقاومت
 بر اساس آزمايشهاي انجام شده توسط زارنيك و همكارانش مشخص شد شكست در ميانقابهاي آجري غالبا به صورت شكست برشي قطري است كه با تركيب شدن برشها  در امتداد ملات مابين آجرها در وسط ارتفاع ميانقاب پديدار شده و گسترش مي يابد. بخاطر انعطاف پذيري بيشتر قاب نسبت به ميانقاب ، نيروهاي اندركشي بين قاب و ميانقاب، تنها در گوشه سمت بارگذاري ودر جهت مخالف بارگذاري در گوشه پائيني اتفاق مي افتد . اين اندر كنش با توجه به نتايجي كه از تصاوير فتوگرامتري بدست آمده به صورت شكل (2) مي باشد . با اين نگرش زارنيك و همكارانش رابطه (8) را براي مقاومت برشي ميانقابهاي آجري پيشنهاد نمودند .

در اينجا مهمترين عامل براي تعيين مقاومت ميانقاب ،   مقاومت كششي مبنا، براي ميانقاب مي باشد كه   مي توان مقدار آن را با آزمايش كشش قطري بدست آورد . همچنين باتوجه به تجربيات بدست آمده از آزمايشهاي مختلف بر روي ميانقاب مقدار  معمولا در حدود 4 درصد تا 8 درصد مقاومت فشاري ميانقاب( ) مي باشد . از آنجا كه كيفيت آجر كاري تاثير قابل توجهي بر خواص مكانيكي ميانقاب دارد ،   به عنوان ضريب كاهش مقاومت دررابطه (8) درنظر گرفته شده و مقدار آن معمولا برابر 9/0  فرض ميشود . اثر مربوط به اندر كنش ميانقاب با قاب توسط ضريب  كه بستگي به نسبت سختي قاب به ميانقاب دارد در محاسبات وارد ميشود . مقدار  نيز با توجه به محل اعمال نيروهاي اندركنشي  مطابق شكل (2) با استفاده از رابطه (9) قابل محاسبه است. جوستيك مقدار   را به صورت تجربي براي اغلب موارد عملي برابر 875/0 پيشنهاد مي نمايد [16، 17].  b ، نسبت تنش برشي ماكزيمم به تنش برشي متوسط در سطح مقطع افقي ميانقاب در اثر اعمال بار جانبي روي ميانقاب است كه مقدار آن براي ميانقابهاي بدون باز شو  برابر 1/1 فرض ميشود. اثر بارهاي قائم خارجي وارد بر ميانقاب را مي توان به صورت تنش فشاري متوسط اعمالي برروي سطح مقطع افقي ميانقاب ( ) در محاسبات در نظر گرفت. البته با توجه به درز بوجود آمده بين تير و ميانقاب در عمل ، بار قائم خارجي به ميانقاب منتقل نمي شود و چنانچه از وزن ميانقاب نيز صرفنظر شود   برابر صفر خواهد بود