انواع ديوارهاي آجري مورد استفاده براي آنكه تأثير جنس ميانقابهاي آجري در عملكرد سازه ها مورد ارزيابي قرار گيرد، دو نوع ميانقاب آجري يكي از جنس آجر توپر و ديگري از جنس آجر سوراخدار كه بطور معمول در ايران مورد استفاده قرار مي گيرند،براساس آزمايش مقدم و محمودي [25]  مطابق جدول (4)  مبناي كار قرار گرفته اند.  جدول 4   مشخصات ميانقابهاي آجري مورد بررسي [25]        پوش رفتار هر يك از فنرهاي بكار رفته، جهت شبيه سازي ميانقابها (طبق مدل زارنيك-جوستيك [13]) به ترتيب در شكلهاي (8) و (9) براي ميانقابهاي آجري سوراخدار و توپر (به عرض  cm22) نمايش داده شده است. در اينجا هر نوع ميانقاب با يك نشانه سه حرفي مشخص مي شود، بطوريكه S و P به ترتيب نمايانگر ميانقاب با آجر توپر و آجر سوراخدار مي باشند، براي نشان دادن موقعيت طبقه از G براي طبقه همكف و از U براي طبقات بالائي استفاده شده،و اعداد 5 ، 4 نيز نشانگر طول دهانه محل قرارگيري ميانقاب، به متر مي باشند. با توجه به شكلهاي مزبور، ميانقاب از جنس آجر توپر با سختي اوليه كمتر، داراي مقاومت و شكل پذيري بيشتري، در مقايسه با ميانقاب از جنس آجر سوراخدار مي باشد حالتهاي مختلف مورد ارزيابي و بررسي نتايج آنها براي ارزيابي رفتار لرزه اي هر يك از سازه ها، با توجه به چگونگي پرشدگي دهانه ها و همچنين جنس ميانقابهاي بكار رفته، حالتهاي زير مورد بررسي قرار گرفته اند: سازه بدون ميانقاب (با نشانه BF)، و سازه در دو حالت با ميانقابهائي از جنس آجر توپر(با نشانه IS)، و آجر سوراخدار(با نشانه IP) كه در قابهاي خارجي كليه طبقات قرار گرفته اند. همچنين براي بررسي اثر غيريكنواختي توزيع ميانقابها در طبقات، سازه با ميانقابهائي از جنس آجر توپر(با نشانهSS ) و آجر سوراخدار (با نشانه  SP) كه ميانقابها در قابهاي خارجي كليه طبقات بجز در طبقه اول وجود دارند، در نظر گرفته شده اند.