مصالح پركننده در قابهاي ساختماني
 به قابهاي ساختماني كه درون آنها با ديوارهاي بنائي پر شده باشد قاب ميان‌ پر گفته مي‌شود، مصالح پركننده ممكن است از نوع آجري و يا بتني باشند كه به آنها ميانقاب نيز گفته مي‌شود. مشاهدات انجام شده در طي زلزله هاي گذشته، و همچنين تحقيقات صورت پذيرفته در سالهاي اخير نشان دهنده آن است كه قابهاي ميان پر باعث افزايش چشمگير سختي و مقاومت و همچنين تغيير در شكل‌پذيري سازه نسبت به سازه بدون ميانقاب شده و در نتيجه موجب تغيير در پاسخ لرزه اي اينگونه سازه ها مي شوند. وجود ميانقابها به‌نحويكه در زلزله‌ها مشاهده شده، ممكن است اثرات مطلوب و يا نامطلوبي بر روي رفتار لرزه‌اي سازه‌ها داشته باشد. با وجود اين، هنوز در كشور ما، عملاً توجه چنداني به تأثير ميانقابها بر روي رفتار  لرزه اي سازه ها نمي شود و معمولا سازه ها بدون در نظر گرفتن اثرات ميانقابها بر رفتار لرزه اي آنها، طراحي مي شوند. دليل اين امر را مي توان نبود ضوابط آئين نامه اي لازم، وهمچنين عدم شناخت اكثر مهندسين از نحوه  اثر گذاري مزبور دانست. بر اين اساس در اين مقاله سعي شده است با استفاده از روشهاي تحليلي، تأثير ميانقابهاي آجري متداول در ايران بر رفتار لرزه اي سازه هاي بتن مسلح مورد بررسي قرار گرفته و در ضمن  معدود ضوابط  موجود در آئين نامه طراحي ساختمان در برابر زلزله ايران، در اين زمينه مورد نقد قرار گرفته و نظرات كلي در اين خصوص ارائه گردد.
    لازم به ذكر است كه ميانقابهاي مزبور بدون هيچ اتصال خاصي درون قابها قرار گرفته اند اما بايد در اجراي ديوارها دقت كافي جهت اتصال مناسب آجرها به هم وهمچنين اتصال خوب ديوار به قاب صورت پذيرد و از پديد آمدن هر گونه شكاف يا درز بين ديوار و قاب جلوگيري شود. در ضمن محور اعضاي قاب بايد براي ايجاد اندركنش موثر قاب و ديوار، در محدوده يك سوم وسط ضخامت پر كننده واقع شده باشد