مهندسی عمران و معماری | مصالح ساختمانی

مقدمه :

براي بالا بردن مقاومت خمشي تيرورق ها، تمايل به انتخاب جان با ارتفاع زياد مي باشد. براي كاهش وزن، ضخامت جان تيرورق ها را كم در نظر مي گيرند. از اين رو قبل از فرا رسيدن مقاومت خمشي، صفحه جان تيرورق تحت تاثير نيروهاي برشي دچار كمانش و يا تسليم مي شود. در اين مقاله، مقاومت برشي تيرورق هاي فولادي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از تحليل اجزاي محدود نشان مي دهد که مقاومت کمانشي تيرورق ها به حالتي که در آن اتصال جان به بال ها به صورت گيردار فرض مي شود، نزديک تر است و اين در حالي است که در نظريه هاي رايج، اتصال جان به بال ها به صورت ساده فرض مي گردد. نتايج حاصل از تحليل اجزاي محدود غيرخطي تيرورق هاي داراي بازشوي مدور نشان مي دهد که با افزايش لاغري تيرورق و ابعاد نسبي بازشو، مقاومت نهايي كاهش مي يابد. اين کاهش ممکن است تا 50 درصد مقاومت اوليه برسد. بررسي هاي انجام شده در اين پژوهش حاکي است که در صورت افزايش صلبيت نسبي بال، کاهش مقاومت تيرورق ها در اثر وجود بازشو که ممکن است به دلايل اجرايي اجتناب ناپذير باشد، به ميزان 30 درصد جبران مي گردد.

كليد واژه: تيرورق هاي فولادي، مقاومت برشي، تحليل اجزاي محدود، بازشوي مدور