مهندسی عمران و معماری | مصالح ساختمانی

‫ﺳﻨﮕﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﻬﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻠﻮﻩﺳﻨﮓ، ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﺩﺑﺮ و ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻦ و ﻣﺎﺳﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺼﻞ وﺍژﻩﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﮐﺎﺭ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ ﻧﺸﺮﯾﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ 09 ﺩﻓﺘﺮ ﺗﺪوﯾﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ و ﻣﻌﯿﺎﺭﻫﺎی ﻓﻨﯽ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰی‬ ‫ﮐﺸﻮﺭ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.‬ ‫ﻣﻨﺸﺎء ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺁﺫﺭی، ﺗﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﯾﺎ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ‬ ‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﺳﯿﻠﯿﺴﯽ، ﺳﯿﻠﯿﮑﺎﺗﯽ و ﺁﻫﮑﯽ ﮔﺮوﻩﺑﻨﺪی ﻧﻤﻮﺩ.‬ ‫ﺷﮑﻞ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺼﺮﻑ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻩ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ‬ ‫ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺭﺑﺮ ﯾﺎ ﺗﺰﺋﯿﻨﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻩﺍی ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺎﺭﺑﺮ و ﺗﺰﺋﯿﻨﯽ ﺭﺍ ﺗﻮﺃﻣﺎً‬ ‫ﺍﯾﻔﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.‫

‫ﺍﻧﻄﺒﺎﻕ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ و ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ‬
‫ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﻫﺮ ﭘﺮوژﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ، ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ، ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ، ﺿﺨﺎﻣﺖ،‬ ‫ﺭﻧﮓ و ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎی ﻇﺎﻫﺮی ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎ، ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺧﺼﻮﺻﯽ و ﺳﺎﯾﺮ‬ ‫ﻣﺪﺍﺭک ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺑﻨﺎﯾﯽ و ﻧﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ‬ ‫ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺑﺮﺳﺪ.‬ ‫وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ، ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺳﻨﮕﻬﺎ و ﺭوﺷﻬﺎی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی‬ ‫ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺷﺪ:‬ ‫ـ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ 944 : ”ﺭوﺵ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺟﻮی“‬ ‫ـ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ 875 : ”ﺭوﺷﻬﺎی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺟﺬﺏ ﺁﺏ و ﺗﺎﺏ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﯾﺨﺒﻨﺪﺍﻥ“‬ ‫ـ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ 716 : ”ﺭوﺷﻬﺎی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺗﺎﺏ ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﻓﺸﺎﺭی و ﺧﻤﺸﯽ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ“

‫ـ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ 816 : ”ﺑﻠﻮﮐﻬﺎی ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺮﺍی ﺑﺮﺵ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻤﺎ، ﮐﻒ و‬ ‫ﺗﺰﺋﯿﻨﺎﺕ“‬ ‫ـ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ 916 : ”ﺭوﺷﻬﺎی ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺗﺎﺏ ﺳﺎﯾﺸﯽ ﺳﻨﮓ ﮐﻪ ﺭوی ﺁﻥ ﺭﻓﺖ و ﺁﻣﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ“.‬ ‫ـ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ 566 : ”ﺭوﺵ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺗﺎﺏ ﻓﺸﺎﺭی ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ“‬ ‫ـ ﻫﺮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﻌﻘﺎﺩ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺳﻨﮓ ﺗﺪوﯾﻦ ﯾﺎ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ ﺷﻮﺩ.‬ ‫ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻩﺍی ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺗﺪوﯾﻦ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺩﺭﺟﻪ ﺍوﻝ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی”ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ‬ ‫ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ‪ “ISO‬ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ‬ ‫ﻣﻼک‬
‫‪ASTM‬‬و ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ‬‫‪BS‬‬، ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎﯾﯽ‬‫‪DIN‬‬‫، ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ‬‫‪GOST‬‬‫ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭوی ﺳﺎﺑﻖ‬ ‫ﻋﻤﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.